
Ondanks de fataliteit in het spel van Floris, waarin hij ogenschijnlijk
heen en weer stuitert, op zoek naar zichzelf, en zich losmakend
van de invloed van anderen, zoals zijn ouders, en zijn lotgenoten
in de Vijf Sterren (wie kan daar nou tegenop?) zien we ook een constructief
element, eigen aan elk spel, een gerichtheid op de orde van wiskunde en logica,
een pogen de complexiteit van het universum te begrijpen,
en hierin met Aisa een weg te zoeken, liefst samen, wat uiteindelijk
door de wisselvalligheid van Floris en de hang naar alcohol
niet lukt, omdat hij alleen niet de kracht heeft zich aan
zijn lotsbestemming te onttrekken.
We maken het mee in alle details,
met voor de lezer die zich inleeft, de welhaast onbedwingbare neiging
Floris te corrigeren, en te helpen zijn lot in eigen handen te nemen.
Vergeefs, lijkt het.
Dirk Bolier, de auteur, heeft aan het eind van het vorige millenium,
als pas afgestudeerd informatica student, voor mij gewerkt
aan programmatuur voor de simulatie van complexe processes.
Mijn huidige interesse gaat uit naar serious games,
hetgeen in deze context het best te omschrijven is als
de inzet van spel-elementen voor de beinvloeding en verandering
van gedrag, individueel zoals bijvoorbeeld in leren of het
verbeteren van eet-gewoonten, maar ook sociaal, zoals bijvoorbeeld
bij conflict-bemiddeling, of het oplossen van problemen in de samenleving.