Vliegende schotels

Drones moeten aan allerlei veiligheidseisen
voldoen en wetgeving holt daar achter aan.
Vervolgens moet je gaan handhaven.  Dat is
allemaal wat lastig, want particulieren kunnen die
dingen gewoon kopen voor een relatief laag bedrag,
en dan lekker aan de gang.  Videos maken van hun
omgeving en die van hun kennissen en vrienden
schijnt populair te zijn.  Op youtube zijn al
best-of compilaties te zien.

Bedrijfsmatig is men ook aan het innoveren met
drones.  Startende ondernemers komen met
innovatieve proposities om bestaande oplossingen
slimmer en goedkoper te realiseren.
Luchtfotografie gebeurt klassiek met bemande
vliegtuigjes.  Daar zitten hoge kosten aan.  Soms
werkt men met een hoogwerker om beelden te maken.
Maar ook dat is prijzig.  Een snel bedacht
alternatief is dan een onbemand helicoptertje.
Bovendien biedt dat meteen nieuwe mogelijkheden.
Een onderhoudsinspectie van de staat van de
buitenkant van hoge gebouwen zonder steigers.  Of
het inspecteren van industri"ele complexen waar
je lastig bijkomt.

Ook bij wetshandhaving spelen drones een rol.  De
politie zet deze vliegmachientjes in om
wietplantages tussen de ma"isvelden te spotten.
En projectontwikkelaars laten hun leegstaande
gebouwen screenen met drones op zoek naar
onverhoedde hennepplantages.

Een tot de verbeelding sprekende toepassing is een
drone als vliegende schotel.  Op het web zien we
beelden van fastfood bezorgende drones.
Natuurlijk compleet met app.  De bekendste is de
tacocopter, een hoax uit San Fransisco die
Mexicaanse schotels bezorgt.  En vorig jaar werd
in Duitsland de d"onercopter gelanceerd.  Mooie
videos waar recreanten in een groen veld van hun
favoriete vliegende fastfood schotel voorzien
worden.  Kunnen ze daarbij een goed boek lezen dat
door Amazon.com wordt gedropped met alweer een
andere drone!

Waar de virtuele wereld en de fysieke wereld
elkaar al wel ontmoeten is bij de militaire
industrie.  Een paar maanden geleden presenteerden
de US Air Force en Boeing een reeds 15 jaar
afgedankte F-16 voorzien van een
afstandsbediening.  Alleen de check werd nog
gedaan door een piloot, maar daarna stapte die uit
en vloog het ding zonder hem weg.  Over de Golf
van Mexico, dat dan weer wel.  Met manoeuvres die
over de 7G trokken en uiteindelijk weer veilig
landden.

Voor de fastfood fanaten: pak dit met beide handen
aan!  Namelijk met zo'n drone kun je zonder
problemen taco's, kreeften of een broodje kebab
bezorgen.  De naam fastfood krijgt een nieuwe
dimensie want deze F-16 gaat 1800 km/h.  Bovendien
is precieze levering van goederen op de grond de
core business van een F-16 gevechtsvliegtuig.  In
plaats van tekenen voor ontvangst kan een video
worden gedownload waarin de levering op camera
wordt vastgelegd.  De NSA kijkt life mee, dus die
weet binnenkort ook wat je eet.

Bij de d"onercopter wordt de snack nog klassiek
bereid om daarna tot innovatieve levering over te
gaan.  Als het bedrijfsproces radicaal verandert,
is het verstandig om de gehele productieketen
tegen het licht te houden.  Ik zou daarom zelf
pleiten voor bevroren snacks die per GPS gestuurde
raket worden afgevuurd op de besteller.  Tegen de
tijd dat de bestelling op de plaats van bestemming
is aangekomen, is het eten heerlijk opgewarmd.
Dat scheelt weer een keuken.  Bovendien kun je
permanent in de lucht blijven zolang de voorraad
strekt.

Momenteel is het hogere doel van deze F-16 drones
echter niet om caloriebommen te bezorgen maar om
ze tijdens levensechte trainingen te gebruiken en
ze ultimo ook uit de lucht te kunnen schieten.  En
omdat er slimme piloten aan de remote control van
die drones zitten zal dat niet zomaar lukken.  Op
die manier denkt defensie piloten nog beter voor
te kunnen bereiden op hun taak.  Drones zijn
levensecht en al lang geen vliegende
schotelverhalen meer.  Nu is het een
trainingsobject maar wie weet is het binnenkort
een aanvalswapen.  Laat de aliens maar komen!

X

Meer weten over de wondere wereld van ICT
in Jip en Janneke taal? Ga dan naar de
knipselkrant van Chris Verhoef

Prof. dr Chris Verhoef is hoogleraar informatica
aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en
wetenschappelijk adviseur voor overheid en
bedrijfsleven.  Hij schrijft regelmatig een
column in de AG.  Hij is te bereiken via email:
x@cs.vu.nl.  Deze tekst is copyright SDU.  Niets
van deze uitgave mag zonder schriftelijke
toestemming van de uitgever worden overgenomen of
worden gepubliceerd.